Author Topic: Komentarze do: Jak przedstawiać Obserwatorom sesję tak, aby wszyscy byli szczęśliwi  (Read 5978 times)

Crowell

  • Hobgoblin
  • ****
  • Posts: 88
  • Propsy: 0
  • Mistrz kowalstwa chcący zostać uzdrowicielem
    • View Profile
  • ID: 56
  • Postać: Gintar Yrozingan
Nie wiem co wam się rozchodzi. Rozegracie sesję gdzie dostaniecie miecz zagłady i stanowisko generała, zgłosicie to i wam potworcy odpiszą: armia niespodziewanie umarła, a słuch o tych wydarzeniach zaginął / zostałeś wplątany w zdradę stanu i wrzucony do lochu / niezniszczalny miecz zagłady się złamał ucinając ci dwa palce. Ewentualnie 'to co brałeś za niezwykłą broń, okazało się iluzją która rozproszona pozostawiła cię z patykiem w ręku'.

Prosty system w którym kilkoro adminów może kontrolować system jak gdyby było ich 20. Zamiast się zastanawiać czy ktoś inny nie nadużyje gry, zostawcie to im i się bawcie :)

Sierra

  • Kult Maski
  • Goblin
  • *
  • Posts: 21
  • Propsy: 6
    • View Profile
Crowell rozumie. Skaje rozumie. Reszta niestety nadal nie, a ja już prościej tego nie wytłumaczę. Po prostu czego byś nie chciał ugrać na lewo czy mieć na lewo, rozbije się o akcept adminów. Jak udowodnisz miecz? Będzie w ekwipunku. Co tu udowadniać? Jest to jest. Nie ma to nie ma. Reputacja? Sam nie wpiszesz. Nawet jeśli zaprzyjaźniony MG ci coś wyrzeźbi, to polegnie na wyjaśnianiu tego adminom. I mnogość możliwości nie ma tu nic do rzeczy a przykład z jednorożcem to tylko przykład. Aż głupio to tłumaczyć.

Tak samo reszta graczy szybko przytnie powergamera, nie takich kozaków zjadało się bez chlebka. W najlepszym przypadku zostanie zepchnięty na margines i nikt nie będzie z nim chciał grać. W najgorszym zrobi się nagonkę i skrzyknie ludzi żeby mu nakopać do dupy (też jakaś fabuła). Zaś jeśli będą tacy co zechcą z nim grać, to niech sobie grają. Serio. Ja tu nie widzę żadnych problemów i powodów do obaw. Jeśli się tak boicie "kolesiostwa" MG z jakimiś graczami to czemu nie zaczniecie od razu jazdy na admów? Też mają swoich kolesiów i grupki adoracji. Ja się z nimi na przykład fatalnie dogaduję. A jakoś się nie boję przy tym o grę. Dziwne? Otóż nie, bo obecny system daje mi szansę grać, czy się lubię czy nie lubię a przy tym wiem, że nie przepuszczą jakiegoś babola do ogólnej fabuły. Bo zaszkodzą tym fabule a takie rzeczy zemszczą się na portalu i poniekąd na nich. Cała praca pójdzie psu w okrężnicę. Zatem obstawiam, że im zależy na sensie całości. I będą go pilnować.

A skoro będą... To nic oficjalnie nie ukręcisz i jedyną twoją szansą jest trzymać sztamę z adminami. Wtedy może zostaniesz szefem wszystkich szefów z palca, inaczej czeka cię żmudne ugrywaniu. Szybko się o tym przekonacie. Sugeruję spróbować coś przyćwiczyć i odstawić lewiznę. To chyba wyjaśni wam zasady najszybciej ze wszystkich metod przekazu.


Edit : Tak. Toril podzieli się na grupki. Oczekiwanie, że wszyscy będą grali ze wszystkimi to jak wymaganie, żeby wszyscy nagle zaczęli słuchać disco polo. Nie ma takiej opcji, nie było i nigdy nie będzie. Już drzewiej, gdy dominowały papierowe RPGi, padały takie słowa "Jego nie bierzemy na sesje bo to zjeb." Nie wiem jak można udawać, że tu ma być inaczej. Nie może. Nie będzie. Pora się obudzić.
« Last Edit: October 23, 2015, 11:33:02 PM by Crevan »

Sokolnik

  • Goblin
  • ***
  • Posts: 35
  • Propsy: 1
  • Wieczny Niedoczas
    • View Profile
    • Gildia Kupiecka
  • ID: 80
  • Postać: Luther Culhane
  • Discord: Sokolnik
Chciałem coś napisać, ale tylko podpiszę się pod tym, co oznajmił Crevan i dodam kroplę własnych przemyśleń.

Ja na samym początku miałem mnóstwo obaw. Robiąc postać zarówno władającą bronią białą, parającą się magią i pływającą na satku, czułem, że jest to trochę zbyt dużo, jak na początek. Wpadłem więc na pomysł, że sam sobie ograniczę początkowe zaklęcia do jednej szkoły i 6 zamiast 10. Po akcepcie, zadowolony ze swojej roboty zacząłem przeglądać coraz to nowe profile, wśród których kombinacja maga i wojownika (Momentami też z kapłaństwem, zielarstwem, alchemią, gotowaniem, szydełkowaniem, doskonałym skradaniem się i milionem innych rzeczy) jawiła się jako rzecz całkowicie normalna, pospolita wręcz. Zacząłem się zastanawiać "Cholera, ciekawe, czy oni też wzięli na siebie jakieś ograniczenia. Co będzie gdy się spotkamy w niezbyt sprzyjających przyjaźni warunkach"? Nie przeszkadzają mi grupki graczy, bo tak było i będzie - w życiu też nie smyramy się ze wszystkimi, tylko mamy jakąś tam "ekipę". Zadajemy się głównie z ludźmi o podobnych poglądach, zainteresowaniach itp. więc nie wiem dlaczego oczekiwać czegoś innego od gry. Ale zastanawiało mnie co w sytuacji spornej? Czy moje autobiczowanie się nie sprawi, że potem ktoś kto nie miał power oporów zarżnie mi postać jak indyka przed Świętem Dziękczynienia? Potem naszła mnie refleksja - Kur** Michał, opamiętaj się. Tyle zastanawiania się, tyle zepsutych nerwów i na co? Zawsze byłem "Strażnikiem Sprawiedliwości" i wlaściwie przez to tylko napsułem sobie krwi, a świata w żaden sposób nie poprawiłem. Ci, którzy mieli ciagoty do tworzenia parówek (Od tego, że w parówkach znajduje się wszystko, takie potoczne sformułowanie), dalej je tworzą. Ci, którzy ugrywali wszystko na chybcika, byleby tylko być mocarnym epickim wypasem dalej tak robili. Tylko mnie od tego wszystkiego było gorzej. Może to zbyt szczere, może zbyt brutalne, ale nie ma sensu walczyć z wiatrakami, bo to walka nie do wygrania. Można za to z nimi nie grać, a sesje rozpisywać z osobami o podobnym stanowisku. Zapewniam, że ostracyzm całkiem solidnie ucina wszelkie ambicje do bycia Machobossem Uberstronk. Gdy przyjdzie do tego starcia, którego tak się obawiamy, to wtedy będzie można zgłosić problem do Adminów i wystosować prośbę o weryfikacje osiagnięć takiego osobnika, a dopóki tego nie ma? Nie ma sensu rzucać kamieniami w samochód sąsiada, bo sobie kupił za pieniądze z przekrętu. Najważniejsze to dobrze się bawić, nie psuć sobie relaksu i być szczęsliwym we własnym ogródku. Całe szczęście Toril pokazał, że graczy nadal jest sporo i gwarantuję, że można sobie wybrać grupę do sesji, z którą zabawy będzie co niemiara. Tak mi się wydaje. Takie moje przemyślenia z ostatnich kilku lat. Moment, w którym gra przynosi więcej stresu, obaw i irytacji, niż zabawy, ekscytacji i emocji (Także negatywnych, choć związanych z fabułą, a nie innym graczem) jest momentem, w którym należy zadać sobie pytanie co robimy źle.

Pozdro ;)
« Last Edit: November 03, 2015, 06:03:43 PM by Sokolnik »
"Błogosławieni Ci, którzy nie mając nic do powiedzenia, nie oblekają tego faktu w słowa."

Spookie

  • Potwórca
  • Banshee
  • *
  • Posts: 1362
  • Propsy: 27
  • spec. ds. NCSD
    • View Profile
  • ID: 3
Dziękuję za tą wypowiedź.

Staramy się trochę przytemperować parówki, tyle ile się da. Czasem da się bardzo mało. Ale jeśli sami chcą sobie psuć zabawę, to trudno ;)