[Główna Fabuła] Jezioro Krwi

[Rawij]

Temat związany z fabułą Jeziora Krwi w Amn.

Sesje powiązane z wątkiem będą toczyć się w MS'ach, prywatach i NK. Zgłoszenia mile widziane. Zapraszam wszystkich do gry :>

Dies Irae

Maria udała się wraz z matką nad brzeg Jeziora Esmel, by nabrać wody na dzisiejszy gulasz z głowy krowy. Wielkie święto - nie mogli pozwolić sobie na mięso każdego dnia, jak to każda rodzina biednych parobków z Amn.
Młoda dziewczynka wzięła dzban i podeszła do krańca lądu. Pochyliła się, dostrzegła jednak coś dziwnego. Gdzieś dalej, w głębinach jeziora.
Coś jakby czerwona sfera...
- Mamo... Tam coś jest...
Nie musiały długo czekać... Czerwień roznosiła się po wodzie. Po chwili dotarła do nich.
Maria sięgnęła po nią...
- To jest...
- Krew



Wielu Skrajan martwiło się, że Amn może najechać ich wolny, acz niewielki kraj. Teraz jednak mogli chyba odetchnąć z ulgą - kupieckie państwo zdawało się mieć swój własny, wielki problem. Jezioro Esmel całe spłynęło krwią.
Niektórzy mówią, że to posoka Załamanego Boga, który w końcu wybuchł gniewem widząc biedę tak wielu mieszkańców Ziemi Intryg, kiedy oligarchowie pławią się w bogactwie. Inni doszukują się tutaj diabelskich konotacji, zwłaszcza w świetle rządzącego nie tak dawno w Nerimie Levistusa...

Dziwaczne sny...

Wraz z nocą przyszedł sen. Piękna kobieta w jedwabnych, biało niebieskich sztach tkała białą tkaninę na krośnie. Jej skóra jaśniała delikatnym światłem, a włosy mieniły się wszystkimi kolorami tęczy. Kobieta skończyła, ułożyła tkaninę na swoich kolanach i zasnęła. Do pokoju wbiegł chłopiec. Pociągnął za tkaninę. Ta pękła. Kobieta obudziła się, spróbowała krzyknąć, lecz nie zdążyła. Zniknęła...

[Rawij]

Krwawe Śródlecie



Środlecie było uświęconym okresem przejścia między dwoma miesiącami, świętem miłości i muzyki. Winno być radosne i niezakłócone - rok temu takoż było i wielu wspominało magiczne obchody wespół z baśniowymi stworzeniami.
Tym razem jednak świętowanie i zabawę przy muzyce przerwało i zakłóciło zjawisko, o którym, jak się wkrótce okazało, mówił cały Faerun.
Na niebie pojawił się krwawy księżyc, wielki i czerwony, złowróżbnie łypiący na wszystkie ogniska i tańce. Pojawił się raptem na kilka chwil, a zamieszanie jakie wywołał, groza, jaką zasiał starczyły, by zepsuć świętującym zabawę na resztę nocy. Prócz niego zresztą niektórzy zaobserwowali, jak zgasła na chwilę Błyszcząca Mystryl - wieszcze upatrują w tym już zwiastunów nieszczęść i końca świata lub magii.
Tak czy inaczej, czymkolwiek zjawisko by nie było, od ust do ust plotkuje się, że to zły omen, a jeszcze w Śródlecie! Bogowie, dopomóżcie Skrajowi, który nawet na jedną noc nie może zapomnieć o troskach i cieniach.